Op sportpark ’t Oostpoortpark in Sluis leed de formatie van Fabian Wilson een 4-1 nederlaag, waardoor de ploeg is weggevallen uit de top drie van de ranglijst en bovendien ver verwijderd is van het veroveren van de 2e periodetitel.
Het was een redelijk zonnige middag in het westen van Zeeuws Vlaanderen, maar dat gold bepaald niet voor het vertoonde spel van onze groen-witten. Een slechte 1e helft en veel persoonlijke fouten gooide roet in het eten, waardoor de “pupillen” van trainer Fabian Wilson al na 45 minuten tegen een 3-0 achterstand aankeken. De voor deze wedstrijd op twee na minst gepasseerde verdediging in de 4e klasse A (14 tegendoelpunten in 13 duels) incasseerde in één wedstrijd maar liefst vier tegentreffers, waardoor uiteindelijk een 4-1 eindstand op het scorebord stond. Deze eindstand, de grootste nederlaag dus tot nu toe dit seizoen, zegt genoeg over de geleverde prestatie van onze groen-witten. Voor de ploeg van trainer Arno Zwegers, die voor aanvang van dit duel de laatste plaats op de ranglijst nog deelde met DwO’15 en Spui, betekende de zege een ongekende weelde. Door deze extra bonuspunten, zoals ze het bij Sluis noemden, heeft het nu enigszins afstand van genomen van die laatste plaats. Voor onze groen-witten is het na eerdere verliespartijen op bezoek bij Lewedorpse Boys en DwO’15 alweer de derde nederlaag op vreemde bodem. Opvallend daarbij is dat twee van de drie nederlagen opgelopen zijn op bezoek bij een zeer laag geklasseerde tegenstander.
Nog altijd zonder de geblesseerde centrale verdediger Roy van der Staal stonden nagenoeg dezelfde basis elf aan het vertrek als een week geleden tegen Nieuwland. De enige noodgedwongen mutatie t.o.v. de vorige wedstrijd was de vervanging van Yannick van der Hooft (hamstringblessure). Zijn vervanger was Teun van Fraeijenhove, die post vatte op de linkshalf positie. Kevin Segers keerde daardoor weer terug naar zijn vertrouwde plek links achter. Verder ontbrak Mika Loof in de selectie vanwege een gebroken vinger, opgelopen in het thuisduel tegen Nieuwland. Jeffrey van de Velde en Niek de Jonge completeerden de selectie.
Al vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Arjen Mondeel uit Oost-Souburg waren onze groen-witten niet bij de les en dat resulteerde in een hele vroege achterstand. Sluis, dat fel uit de startblokken schoot, profiteerde al na twee minuten van gerommel in de Zaamslag defensie. De inzet van Stijn Olde Klieverik viel buiten bereik van doelman Quinten Mel in de uiterste hoek en daarmee zette hij zijn ploeg op een verrassende 1-0 voorsprong. Na de snelle tegentreffer leken onze groen-witten wakker geschud en zochten voetballend naar een oplossing. Het erbarmelijk slechte veld bleek echter niet bepaald in hun voordeel te werken. Er werd veelvuldig balverlies geleden, hetzij bij bal aannames, hetzij door passes die niet bij de juiste kleur terecht kwamen. De thuisploeg, die het niet van goed voetbal moest hebben, loerde op de counter en profiteerde gretig van de fouten van onze groen-witten. Daarin bleek Sluis super effectief te zijn in het eerste bedrijf. Zo kwamen onze groen-witten halverwege de 1e helft nog net met de schrik vrij. Na balverlies van Teun van Fraeijenhove op het middenveld was Abdul Hamed Satouf er op de rechterflank als een haas vandoor en leverde een voorzet op maat af bij Lodewijk van Keeken. Met een schitterende volley nam hij het doel van Quinten Mel onder vuur, maar zijn vizier stond (nog) net niet helemaal op scherp. Aangezien weinig tot niets lukte aan Zaamslag kant bleek het uitstel van executie. Op het half uur lag balverlies van Koen Post op het middenveld ten grondslag aan de 2-0. Na een messcherpe counter van de thuisploeg, waarop de Zaamslag defensie het antwoord schuldig moest blijven, verscheen Lodewijk van Keeken alleen voor Quinten Mel. De spits faalde oog in oog met de uit zijn doel komende Zaamslag goalie niet en deponeerde de bal in het verlaten doel.
Sluis, dat de punten hard kon gebruiken rook haar kans, temeer daar er bij onze groen-witten na een half uur wedstrijd nog steeds weinig tot niets lukte. Zonder uitzondering deelde iedereen in de malaise, waardoor de ploeg voor rust welgeteld op twee mogelijkheden bleef steken. Een kopbal van Cees van Tiel uit een voorzet van Wout Hamelink verdween rakelings over het doel van 2e doelman Sven Baas (de 1e doelman heeft zijn hand gebroken) en een vrije trap van diezelfde Cees van Tiel was een zelfde lot beschoren. De ploeg van Zwegers was echter wel zeer effectief en doeltreffend, wat nog voor rust een comfortabele 3-0 voorsprong opleverde. Andermaal slordig balverlies op het middenveld, luidde het doelpunt in. Na de fout van Arno Scheele werd Lodewijk van Keeken weer diep gestuurd en nog voordat Lars de Jonge en doelman Quinten Mel in actie konden komen was de 3-0 een feit. Ondanks deze riante uitgangspositie bij rust was men er bij Sluis nog lang niet gerust op. “We spelen altijd een betere 1e helft dan een 2e helft en als we een tegengoal krijgen kan het zomaar ineens in elkaar storten”, was men unaniem van oordeel.
Voor de tweede 45 minuten was Michael Christina in de kleedkamer achtergebleven. Hij kon totaal niet uit de voeten op het hobbelige veld en werd vervangen door Jeffrey van de Velde, die op de rechtsback positie ging spelen. Lars de Jonge schoof daardoor een linie op. Het spel was iets beter dan voor rust en onze groen-witten waren vaker op de helft van de tegenstander te vinden, maar kansen leverde het nog niet op in het eerste kwartier na rust. Toch viel er na iets meer dan een uur wedstrijd een doelpunt te noteren en niet eens uit een uitgespeelde kans. Wout Hamelink zag doelman Sven Baas, klein van stuk, iets voor zijn doel staan en krulde de bal vanaf de linkerflank in de korte bovenhoek. De fraaie treffer zou slechts een pleister op de wonde blijken te zijn. De tijd begon te dringen en ondanks dat er haast werd gemaakt lukte het niet om de aansluitingstreffer op het bord te krijgen. Eén echt grote kans viel nog te noteren. Een scherp aangesneden voorzet kon twintig minuten voor tijd net niet worden getoucheerd door Wout Hamelink, die vrij voor het doel stond. Als de voorzet tot doelpunt was gepromoveerd zou er nog voldoende tijd geweest zijn om op jacht te gaan naar de gelijkmaker. In de daaropvolgende tegenaanval van Sluis beging Jeffrey van de Velde een lichte overtreding op een doorgebroken speler, zo leek het. Iedereen dacht dat het de verdediger een rode kaart zou opleveren, maar scheidsrechter Mondeel vond het niet meer waard dan een gele kaart. Na afloop van de wedstrijd gaf de leidsman een gedegen uitleg waarom hij tot dat besluit was gekomen en daar bleek uiteindelijk weinig tegen in te brengen. Belangrijk daarbij was o.a. dat de aanvaller richting de cornervlag liep en niet op het doel afstevende.
Op karakter en met de nodige vechtlust bleef Sluis overeind en kreeg in de slotfase zelfs nog een opgelegde mogelijkheid, maar doelman Quinten Mel had nog een fraaie redding in huis. Toch viel diep in de extra tijd alsnog de 4-1. De aanleiding daartoe was echter voer voor de nodige discussie na afloop van de wedstrijd. Volgens het Zaamslag kamp werd duidelijk de bal gespeeld. Scheidsrechter Mondeel dacht een licht contact te hebben gezien, wat voor hem voldoende was om de bal op elf meter te leggen. “De beelden zullen het uitwijzen”, sprak hij na afloop glimlachend, refererend aan de opnamen die gemaakt waren t.b.v. de wedstrijdanalyse. Uiteindelijk was het goudhaantje Lodewijk van Keeken die vanaf de stip zijn hattrick voltooide en de eindstand op 4-1 bepaalde.
Onze groen-witten waren na vier duels nog in de race voor de 2e periode, maar door deze nederlaag haken ze af in de strijd om deze periodetitel. Volgende week zaterdag mogen ze zich proberen te herstellen van dit uiterst teleurstellende optreden. Dan zijn onze groen-witten gastheer van Lewedorpse Boys, de nummer twee van de ranglijst en na deze speelronde de grootste kanshebber op de 2e periode.
Opstelling Zaamslag : Quinten Mel, Kevin Segers, Fabrice van Holsbeke (80. Niek de Jonge), Arno Scheele, Lars de Jonge, Teun van Fraeijenhove (68. Sam Cornelissen), Michael Christina (46. Jeffrey van de Velde), Koen Post, Wout Hamelink, Cees van Tiel en Brian van Hoorn.
Bekijk de foto's
