Onze groen-witten bleken totaal niet opgewassen tegen het zeer fysiek spelende GPC Vlissingen. Het eerste duel tussen beide ploegen op 29 september was nog een hele makkelijke middag voor onze groen-witten, die toen heer en meester waren. Doordat er zeer weinig tegenstand was van GPC Vlissingen werd toen maar liefst een 8-0 overwinning geboekt. Dat wilde de Vlissingse formatie niet nog eens laten gebeuren, dus werd er uit een heel ander vaatje getapt. De ploeg speelde, zoals trainer Jack Wijnands het na afloop zelf ook zei, op het randje van het toelaatbare en schuwde daarbij harde overtredingen niet. Scheidsrechter Kaptein uit Hoedekenskerke had dan ook geen gemakkelijke middag en moest 6 keer geel trekken (5 voor GPC en 1 voor Zaamslag), wat een record voor de leidsman betekende. Nog nooit had hij zoveel gele kaarten in één wedstrijd gegeven, maar het hadden er nog een aantal meer kunnen en moeten zijn. Dat gebeurde niet en dus ontsnapten een aantal spelers aan een gele kaart en sommige zelfs aan een tweede kaart. Dat onze groen-witten deze speelstijl niet ligt mag geen verrassing zijn, maar dat ze daardoor collectief door de ondergrens zakken is ook weer niet normaal. Niet één speler haalde zijn normale niveau en dan moet je het dus afleggen tegen een dergelijke tegenstander.
Op het slechte veld aan de Bosweg mocht de thuisploeg aftrappen van scheidsrechter Kaptein en al snel werd duidelijk dat het geen mooie aangename wedstrijd zou worden. Met de regelmaat van de klok moest het spel stilgelegd worden als gevolg van overtredingen en blessurebehandelingen. Na tien minuten moest GPC Vlissingen noodgedwongen al een speler wisselen met een knieblessure na een ongelukkige botsing. Door al die overtredingen en blessurebehandelingen kwam de wedstrijd maar niet op gang en als er dan eindelijk eens een paar minuten achter elkaar gevoetbald kon worden ging er over en weer heel veel fout, mede als gevolg van het abominabel slecht onderhouden veld, waar de Gemeente Vlissingen verantwoordelijk voor is. Verder dan enkele kleine speldenprikken van weerszijden kwam het dan ook niet in het eerste half uur.
>In de 34e minuut kreeg de thuisploeg een vrije trap toegewezen op zo’n 25 meter van het doel van Bryan Buren, die door de blessure van Dominique Pijpelink weer onder de lat stond. De Zaamslag goalie keek de bal naast, maar zag tot zijn schrik de bal vol op de paal eindigen, waarna in de rebound ruim over het doel werd geschoten. Het enige wapenfeit aan Zaamslag zijde kwam op naam van Koen Post, die op slag van rust van een behoorlijke afstand op doel schoot en de bal de lat zag schampen.
In de rust bleek dat aanvoerder Michiel Leijte niet verder kon als gevolg van een forse overtreding op het middenveld in de 1e helft. Met Joost Simons als zijn vervanger probeerden onze groen-witten zich te herpakken, maar al snel ontstond hetzelfde spelbeeld als voor rust. Door het fysieke spel van de thuisploeg kwamen onze groen-witten niet in de wedstrijd, sterker ze gingen mee in het spel van de tegenstander, wat koren op de molen was van de oranjehemden. Wat er ook werd geprobeerd, niets lukte. Na een uur spelen behoedde doelman Bryan Buren zijn ploeg voor een achterstand door een vrije trap onder de lat weg te tikken. Het was uitstel van executie, want een paar minuten later was het wel raak. Uit een hoekschop werd de bal terug voor het doel gekopt waar Carlos Pereira met een geplaatste kopbal de 1-0 op het scorebord zette.
Eenmaal op achterstand aan de Bosweg wordt het een heel lastig verhaal om weer op gelijke hoogte te komen, dat bewijzen de wedstrijden uit het verleden, maar ook de reeks uitslagen van GPC Vlissingen tot nu toe dit seizoen. Het is de minst scorende ploeg in de 3e klasse A, maar ze krijgen ook vrij weinig doelpunten tegen (slecht 23, waarvan 8 uit de eerdere confrontatie met onze groen-witten). En dat ondervonden onze groen-witten nu ook. Alles werd uit de kast getrokken om de zege over de eindstreep te trekken, van tijdrekken - wat vrij normaal is - tot niet op het veld thuishorende acties van de assistent-scheidsrechter aan toe. Onze groen-witten bleken er danig van onder de indruk en de frustratie nam zienderogen toe. Ze wisten geen enkele kans te creëren, dus een flinke zeperd was aanstaande. Het zou zelfs niet bij die ene treffer blijven, want in de slotfase mocht Boban Martinovic op vrijwel identieke wijze als de eerste goal de 2-0 binnenkoppen. De Zaamslag defensie stond erbij en keek er naar. Een paar minuten later maakte scheidsrechter Kaptein een einde aan de lijdensweg van onze groen-witten.
Een illusie armer droop de formatie van trainer Dominique D’Hooge af. Het behalen van de 2e periode is na dit verlies en de winst van concurrent Luctor Heinkenszand weer ver buiten bereik. Hopelijk weet de ploeg zich komende week te herstellen van deze povere vertoning, zodat ze volgende week zaterdag fris en fruitig aan de aftrap staan in Kapelle. Dan wordt namelijk het door de KNVB afgelaste programma van 26 januari ingehaald.
Opstelling Zaamslag : Bryan Buren, Ruben de Haas, Juriën Dam (70. Wout Hamelink), Roy van der Staal, Maikel Krans, Dennis van Passel, Koen Post, Hylke Stroo, Michiel Leijte (46. Joost Simons), Justin Kolijn en Niek Luime.
Het 2e elftal heeft eindelijk weer eens een overwinning te pakken. Op bezoek bij Apollo ’69, de hekkensluiter in de reserve 2e klasse, werden de drie punten bijgeschreven door een 1-3 zege. Na een 0-0 ruststand werd het verschil in de 2e helft gemaakt. Nadat Zaamslag op een 0-1 voorsprong was gekomen door Bram Dees, maakte de thuisploeg gelijk. De ploeg van Mathijs de Koeijer bewaarde echter de rust, mede door toedoen van een uitstekend spelende Coen Goossen op het middenveld. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat door nog eens twee doelpunten van Bram Dees, die daarmee een zuivere hattrick op zijn naam kreeg, die drie punten mee naar Zaamslag gingen.
Bekijk de foto's
