En dat is drie ! Na overwinningen op De Patrijzen en Philippine boekten onze groen-witten tegen Oostburg opnieuw een zege, alweer de derde op rij en daarmee staan ze stevig in de top vijf van het klassement.
De wedstrijd leek te aan eindigen zoals die was begonnen, maar het venijn zat h’m duidelijk in de staart. In de eerste 45 minuten was het een gelijkopgaande strijd en er gebeurde heel weinig voor beide doelen. Het spel van onze groen-witten zag er iets verzorgder uit, maar dat wisten ze niet in kansen uit te drukken. Pas op slag van rust kreeg de ploeg van Fabian Wilson een tweetal mogelijkheden, maar die werden niet benut. In de 2e helft mochten onze groen-witten veelvuldig de bal hebben van Oostburg, die loerden op de counter. De Zaamslag defensie stond, op een enkel moment na, weer als een huis en dus bleef het tot een kwartier voor tijd 0-0. Toen brak Wout Hamelink de ban door de score te openen in het voordeel van Zaamslag. In de slotfase nam Oostburg de nodige risico’s, maar kansen leverde het niet meer op. Wel ontstond de nodige ruimte voor onze groen-witten, waar aanvankelijk niet van werd geprofiteerd. Pas in de 4e minuut van de toegevoegde tijd, toen Oostburg inmiddels met tien man stond na een rode kaart voor Glenn Volkers, besliste Lars de Jonge de wedstrijd.
Net als de voorgaande overwinningen was ook de 2-0 zege op Oostburg zeer verdiend te noemen. De ploeg van trainer Fabian Wilson proeft eindelijk het zoet van het winnen. Maar dat gaat niet vanzelf, daar moet hard voor worden gestreden. Om dat steeds opnieuw te kunnen opbrengen moet iedereen zich voor de volle 100% inzetten, maar dat heeft de oefenmeester, die zelf in zijn tijd bij HSV Hoek er altijd vol voor ging, inmiddels voor elkaar gekregen. Bovendien heeft hij de luxe van een brede selectie. Weinig blessures en schorsingen, dus er is voldoende concurrentiestrijd en dat biedt ook de nodige kansen en mogelijkheden. Vandaag waren onze groen-witten de bovenliggende partij tegen Oostburg, waar Fabian Wilson vorig seizoen nog de scepter zwaaide en de ploeg dus door en door kende. Aan de andere kant waren de spelers van Oostburg erop gebrand om hun voormalige trainer de loef af te steken. Het beloofde dus een spannend duel te worden en dat werd het ook. Met Roy van der Staal terug in de basis na een korte vakantie te hebben genoten en met Harry Koster als leidsman werd het duel tegen Oostburg, de nummer 7 van de ranglijst, afgewerkt in een uiterst somber en grijs decor. Aan onze groen-witten de pittige taak om de zon te gaan laten schijnen op Sportpark ’t Durp en dat lukte uiteindelijk. Ook al was het niet altijd met even goed voetbal, onze groen-witten hadden wel een licht veldoverwicht en namen vanaf het begin het initiatief. Toch kwam de eerste speldenprik van de bezoekers, maar doelman Quinten Mel hoefde niet in actie te komen. Doordat Oostburg verdedigend de zaken goed voor elkaar had, wisten onze groen-witten geen opening te vinden en dus waren de kansen in de 1e helft op één hand te tellen. Nadat Mika Loof kort voor rust geblesseerd het veld had verlaten en was vervangen door Brian van Hoorn kreeg Michael Christina een eerste mogelijkheid, maar zijn inzet was een makkelijke prooi voor doelman Jochem van Kouwenberg. In de laatste minuut leek Koen Post de score alsnog te gaan openen toen hij gevaarlijk opdook voor de Oostburg goalie. De naar de rechterflank uitgeweken Wout Hamelink leverde een ragfijne voorzet af op de Zaamslag aanvoerder, die rakelings naast kopte. Zo zochten beide teams met de bekende brillenstand de kleedkamers op voor de thee.
In de 2e helft probeerden onze groen-witten de bezoekers vast te zetten op eigen helft en dat lukte aardig, mede doordat Oostburg dit toeliet. Geduldig werd de bal rondgespeeld op zoek naar een opening in de hechte Oostburg defensie en daarbij was het tevens oppassen dat er geen onnodig balverlies werd geleden. Bekend was dat Oostburg zeer gevaarlijk kan zijn vanuit de omschakeling en daar loerde de ploeg van trainer Patrick Boute dan ook op. Na bijna een uur wedstrijd hadden ze daarmee bijna succes. De armen gingen al de lucht in, omdat ze dachten te gaan scoren, maar via een voet en mogelijk ook nog via doelman Quinten Mel verdween de bal rakelings voorlangs het doel en restte enkel een hoekschop.
Het kon dus nog steeds alle kanten op. Met nog twintig minuten op de klok was er een hoofdrol weggelegd voor Lars de Jonge. Eerst schoot de rechtsback op aangeven van Wout Hamelink van korte afstand hoog over, om in de daaropvolgende tegenaanval zijn defensieve kwaliteiten te tonen door zijn ploeg te behoeden voor een bijna zekere achterstand. Het was de tweede grote kans uit de counter voor de bezoekers, maar dankzij een uitstekende defensie, niet voor het eerst onder aanvoering van het uitblinkende centrale duo Roy van der Staal en Fabrice van Holsbeke bleven onze groen-witten schadevrij.
Inmiddels was het laatste kwartier aangebroken en Michael Christina in stelling werd gebracht. Zijn schot verdween al dan niet via een tegenstander over het doel. Scheidsrechter Koster kende een hoekschop toe. Michael Christina stuurde de bal hoog richting de tweede paal, waar Wout Hamelink zijn hoofd er tegenaan kreeg en de score opende. Groot was de ontlading na de bevrijdende treffer. Het vele geduld werd eindelijk beloond. Deze voorsprong voor onze groen-witten betekende dat Oostburg risico’s moest gaan nemen in de resterende minuten om toch nog de gelijkmaker op het bord te krijgen. Dat betekende ook dat er achterin meer ruimte zou komen voor onze groen-witten. Fabian Wilson bracht twee verse krachten binnen de lijnen door Michael Christina en Cees van Tiel te wisselen voor Jeffrey van de Velde en Sam Cornelissen. Beiden vielen uitstekend in, net zoals Brian van Hoorn die een prima 2e helft speelde. Zowel Jef als Sam kregen een grote kans om de wedstrijd in het slot te gooien. Eerst zag Sam Cornelissen een uitstekend schot gekeerd worden door Jochem van Kouwenberg, waarna enkele minuten later Jeffrey van de Velde oog in oog met Jochem van Kouwenberg ook zijn meerdere moest erkennen in de doelman. Daardoor bleef het spannend, maar aan die spanning kwam in de voorlaatste minuut plotseling een einde toen Glenn Volkers zich op het middenveld vergreep aan Arno Scheele. De forse charge werd door Harry Koster bestraft met rood. In vele ogen had geel meer op zijn plaats geweest, maar de arbiter was na afloop duidelijk over zijn beslissing. “Als het een voorbeeldige wedstrijd was geweest van de kant van Oostburg, dan had ik het afgedaan met geel. Maar meerdere overtredingen en veel gezeur gedurende de wedstrijd, opgeteld bij deze tackle puur op de man vanuit frustratie vond ik het rood.” Tegen tien man maakte Lars de Jonge diep in de extra tijd definitief een einde aan alle onzekerheid. Op fraaie wijze schoot hij de 2-0 tegen de touwen. Bij dit doelpunt gingen alle credits overigens naar Brian van Hoorn, die zich op even fraaie wijze had vrijgespeeld op de achterlijn om de bal vervolgens terug te trekken op de mee opgekomen rechtsback.
De ploeg van Fabian Wilson blijft door deze zege aan de winnende hand, net als de andere voormalig 3e klasse ploegen en Ria W., dat het ook uitstekend doet. Daardoor wijzigt er ook na vandaag niets in de top vijf van de ranglijst. Wel is het gat tussen onze groen-witten, die terug te vinden zijn op de 5e plaats en Nieuwdorp op de 6e plaats inmiddels opgelopen tot zeven punten. Mogelijk wordt deze kloof volgende week nog groter wanneer onze groen-witten het thuis opnemen tegen Spui en Nieuwdorp op bezoek gaat naar Philippine.
Opstelling Zaamslag : Quinten Mel, Kevin Segers, Fabrice van Holsbeke, Roy van der Staal, Lars de Jonge, Michael Christina (82. Jeffrey van de Velde), Koen Post, Arno Scheele, Wout Hamelink, Cees van Tiel (82. Sam Cornelissen) en Mika Loof (41. Brian van Hoorn).
Bekijk de foto's
