Na de knappe zege op het onverslaanbaar geachte Luctor Heinkenszand vorige week, lieten onze groen-witten het in en tegen Goes lelijk afweten. Na een abominabel slechte 1e helft en een 3-1 ruststand, trok de thuisploeg de wedstrijd met 3-2 over de streep.
Onze groen-witten verschenen aan de aftrap met slechts één wijziging ten opzichte van de gewonnen wedstrijd tegen Luctor Heinkenszand. Wesley Dieleman viel vorige week geblesseerd uit en was ook nu niet van de partij. Voor hem stond Wout Hamelink in de spits. Belangrijk was dat tegen Goes, dat voor aanvang van deze wedstrijd terug te vinden was op de 11e plaats en slechts één keer had gewonnen, geen puntenverlies opgelopen zou worden. Dan is de instelling waarmee je naar een wedstrijd toeleeft en aan een wedstrijd begint wel doorslaggevend. Gemakzucht en onderschatting leken de boventoon te voeren tijdens dit duel. Deze wedstrijd vertoonde in meerdere opzichten gelijkenissen met het duel tegen Nieuwdorp, eerder dit seizoen. Niet alleen de uitslag was identiek, ook het spel was van dezelfde slechte kwaliteit, met name in de 1e helft.
De thuisploeg, die uit bijna allemaal individueel goede voetballers bestond, werd door onze groen-witten alle gelegenheid geboden om lekker te voetballen. Met korte combinaties bereikten ze elkaar in de 1e helft vrij gemakkelijk zonder dat hen een strobreed in de weg werd gelegd. Dat leverde binnen tien minuten al een 2-0 voorsprong op. Bij de eerste de beste aanval werd de Zaamslag defensie met kort combinatie voetbal uit elkaar gespeeld en gaf Bajram Bajra doelman Dominique Pijpelink het nakijken. Een paar minuten later stond heel Zaamslag te slapen bij een hoekschop die door Abvbakar Khalif van een meter of vijf kon worden ingekopt, zag dat niemand ingreep en de bal in de hoek zag ploffen.
Pas halverwege de 1e helft deden onze groen-witten iets terug. Verdediger Roy van der Staal kopte uit een vrije trap van Frans Rokven over. De ploeg was onherkenbaar vergeleken met de wedstrijd tegen Luctor Heinkenszand, ze leken tegen zichzelf te worstelen. Met een dosis geluk kwam na een half uur de aansluitingstreffer tot stand. Drie hoekschoppen op rij kregen onze groen-witten, waarvan de eerste niet gevaarlijk was, de tweede ternauwernood uit de bovenhoek werd gehaald en de derde direct in het doel verdween, waardoor Frans Rokven de 2-1 op zijn naam kreeg. Nog niets aan de hand zo leek het, maar niets was minder waar. Er werd niet doorgedrukt en ze lieten de thuisploeg hun gang gaan, wat op slag van rust de volgende domper opleverde. Met een ouderwetse punter liet Quincy van Aerde doelman Dominique Pijpelink voor de derde keer vissen. Ook bij dit doelpunt nam de Zaamslag defensie een veel te afwachtende houding aan.
Met een 3-1 ruststand was er het nodige werk te verrichten door de technische staf in een poging er nog iets van te maken in de 2e helft. Zaamslag speelde na rust wel iets beter, maar ondanks dat bleef het ondermaats. Het leverde na ruim een uur wedstrijd nog wel de aansluitingstreffer op van Jelle Slabbekoorn, die amper twee minuten in het veld stond. Op aangeven van Wesley Mieras tikte hij van dichtbij de 3-2 binnen en was daarmee zijn tegenstander net iets te slim af. Het was één van de weinig goede aanvallen tot dat moment, maar daar dacht heel Goes iets anders over. Er zou een overtreding van Wesley Mieras aan vooraf zijn gegaan en het daarop volgende verbale commentaar van de kant van Goes zorgde ervoor dat scheidsrechter Jan de Vos uit Wemeldinge de wedstrijd tijdelijk staakte. Met het incident in Lewedorp van een paar weken geleden nog in het achterhoofd leek hij er allerminst gerust op.
Na een afkoelingsperiode van een kleine tien minuten kwam de leidsman weer terug het veld op om de wedstrijd te hervatten. Gesterkt door de aansluitingstreffer gingen onze groen-witten op zoek naar de gelijkmaker. Het zette de thuisploeg vast op eigen helft, maar wist weinig tot geen uitgespeelde mogelijkheden te creëren. Ook Goes werd nog amper gevaarlijk, mede doordat zij na rust met de wind in de rug veelal de lange bal van achteruit hanteerden. Als gevolg daarvan kwamen beide ploegen niet meer tot scoren en boekte Goes haar tweede overwinning op rij, die verdiend genoemd mag worden.
Onze groen-witten hebben genoeg stof tot nadenken na deze wanprestatie, want zo kun je het toch wel noemen. Volgende week mag het weer aan de bak, want dan wacht weer één van de koplopers. Kapelle, dat deze speelronde ook verloor, komt dan op bezoek naar Zaamslag.
Opstelling Zaamslag : Dominique Pijpelink, Maikel Krans, Roy van der Staal (88. Justin Kolijn), Pepijn Rademakers (59. Jelle Slabbekoorn), Ruben de Haas, Wesley Mieras, Dion Schoonakker, Juriën Dam, Koen Post, Frans Rokven en Wout Hamelink.
Het 2e elftal trad op het eigen sportpark aan tegen koploper Luctor Heinkenszand. In tegenstelling tot onze hoofdmacht wist het elftal van Mathijs de Koeijer de koploper geen pijn te doen. Luctor Heinkenszand won met 0-2.
Bekijk de foto's
