Al vroeg in de wedstrijd kwamen onze groen-witten op een 0-1 voorsprong, welke tien minuten later verdubbeld werd naar 0-2. Op slag van rust kwam de thuisploeg terug in de wedstrijd middels een terecht toegekende strafschop. Nadat RCS direct na rust gelijk had gemaakt, kwamen beide ploegen niet meer tot scoren, tot de blessuretijd was aangebroken. Daarin sloegen onze groen-witten genadeloos toe. Uit een vrije trap van Juriën Dam kroonde verdediger Maikel Krans zich tot matchwinnaar door de 2-3 binnen te koppen.
Onze groen-witten reisden af naar Oost-Souburg met een selectie waarin nog steeds de nodige namen ontbraken. Maar liefst zeven geblesseerde spelers, waarvan de meeste als toeschouwer langs de lijn stonden, ontbraken en ook Jordy Bakker was deze keer niet van de partij.
De wedstrijd op sportpark De Alblas onder leiding van de jonge Niels Boel uit Vlissingen kwam, nadat onze groen-witten hadden afgetrapt, langzaam op gang. De thuisploeg liet de eerste vijf minuten de bal rustig rondgaan waarbij onze groen-witten inzakten en een afwachtende houding aannamen. In de 6e minuut was daar ineens een versnelling, een voorzet en een inzet die via de onderkant van de lat recht naar beneden stuitte en op, net voor of net achter de doellijn kon worden weggewerkt. Geen vroege achterstand en daarmee mochten onze groen-witten niet mopperen. Temeer omdat twee minuten later aan de andere kant wel het net werd gevonden. Na een prima actie bij de achterlijn was Niek Luime in staat de bal perfect voor te geven, waar Justin Kolijn kwam inlopen en doeltreffend kon afronden, 0-1.
Ondanks deze vroege voorsprong veranderde het spelbeeld niet. Het balbezit was de meeste tijd voor RCS en onze groen-witten hielden de gelederen gesloten. Steeds opnieuw zakte de ploeg helemaal in (meer dan vooraf was afgesproken) en loerde op een counter. Al vrij snel leverde dit een tweede doelpunt op. Niek Luime kreeg op ruime afstand van het RCS doel de bal in de voeten gespeeld, keek en zag doelman Tim Blind redelijk ver voor zijn doel staan. De doelman, niet al te groot van stuk, had het nakijken op de lob van de Zaamslag spits. Een op het oog comfortabele voorsprong in een uitwedstrijd zou je denken, maar bij iedereen stond deze zelfde wedstrijd van vorig seizoen nog op het netvlies gebrand. Toen stonden onze groen-witten twintig minuten voor tijd met 1-3 voor, om net zoveel minuten later met 5-3 van het veld te stappen. Zaak dus om bij de les te blijven.
Halverwege de 1e helft legden onze groen-witten een schitterende aanval op de mat, die begon bij Ruben de Haas. De linksback gaf een crossbal naar de andere kant op rechtshalf Justin Kolijn, die op zijn beurt een voorzet afleverde voorbij de tweede paal, waar Joost Simons opdook en de bal voor het doel kopte. Uiteindelijk was het Wout Hamelink die over kopte. Werkelijk een beauty van een aanval, alleen jammer dat het niets opleverde.
Zaamslag bleef goed georganiseerd spelen en RCS had de nodige moeite om een opening te vinden. Toch lukte dat op slag van rust. Via een prima aanval over de linkerflank sneed RCS door de Zaamslag defensie en daarbij trok Justin Kolijn in het strafschopgebied aan de noodrem. Na zijn tackle kon scheidsrechter Niels Boel maar één ding doen en dat was de bal op de stip leggen. Verdediger Sven van Rosevelt melde zich voor dit klusje. Hij stuurde Dominique Pijpelink, die tot dat moment nog maar weinig te doen had gehad, de verkeerde kant op en bepaalde de ruststand op 1-2.
In de openingsfase van de 2e helft zette de thuisploeg een tandje bij. Meteen werden onze groen-witten ver teruggedrongen op eigen helft en al heel snel leverde dit de gelijkmaker op. Tussendoor een woud van benen schoot Dyllan Davidse, niet eens hard maar wel zuiver, de 2-2 binnen. Doelman Dominique Pijpelink zag de bal te laat, ging nog wel gestrekt naar de hoek, maar via zijn vingertoppen verdween de bal in het doel.
Wat volgde was een hele spannende 2e helft. RCS werd sterker en sterker en met enige regelmaat stonden onze groen-witten onder grote druk. Sporadisch kon het onder de druk uitspelen, maar als dat gebeurde was het ook meteen gevaarlijk. Na een uur spelen werd Niek Luime diep gestuurd. De spits dribbelde richting achterlijn, kapte zijn man uit en schoot zijn ploeg andermaal op voorsprong. Tenminste dat dacht iedereen, totdat tot ieders verbazing scheidsrechter Boel het doelpunt afkeurde voor buitenspel. Buitenspel ???, dat is absoluut onmogelijk als je niet in buitenspelpositie aan een actie begint die je eigenhandig afrond. Na afloop verklaarde scheidsrechter Boel dat hij dacht dat nummer 22 (Juriën Dam) op het moment van schieten hinderlijk buitenspel stond, maar de middenvelder was van achter zijn tegenstander opgedoken en liep niet eens in de baan van het schot. Scheidsrechter Boel gaf na afloop zijn fout toe.
De thuisploeg bleef aandringen en was met momenten heel dreigend, maar Zaamslag hield nog steeds stand. Toch leek de ploeg halverwege de 2e helft te moeten capituleren voor een afstandsschot. Doelman Dominique Pijpelink wist zijn vingertoppen er nog net achter te krijgen om vervolgens de bal via de lat over zijn doel te zien verdwijnen. Onze groen-witten lieten zich veel te ver terug dringen en wisten er met name in de laatste twintig - vijfentwintig minuten nauwelijks meer uit te komen. Eén keer liet RCS zich verrassen door een vlijmscherpe counter van Zaamslag. In de 70e minuut mocht Wout Hamelink alleen op doelman Blind afgaan, omspeelde de doelman op volle snelheid en speelde de bal daarbij te ver voor zich uit. De meegelopen Joost Simons, die achter de bal was gebleven, schoot zijn ploeggenoot te hulp en rondde beheerst af. Maar helaas, ook dit feest ging niet door, want de assistent van RCS stond met zijn vlag in de lucht. Een reflex waar de beste man wel vaker last van had tijdens deze wedstrijd (bij het afgekeurde doelpunt van Niek Luime stond hij ook al met zijn vlag in de lucht). Helaas volgde scheidsrechter Boel het slechte advies van zijn assistent op.
Zo bleef het 2-2 en volgde een laatste kwartier waarin het billenknijpen was voor onze groen-witten en de meegereisde aanhang. Zo schoot Nicky van Merrienboer kort na het afgekeurde doelpunt van Joost Simons rakelings over en verdween een schot van Yordi Nijland via de vingertoppen van Dominique Pijpelink en de paal terug het veld in. De robuuste spits van RCS vervloekte de Zaamslag goalie zichtbaar en hoorbaar.
Onze groen-witten leken in de slotfase alsnog te moeten zwichten onder de druk, maar bleven toch - soms met kunst en vliegwerk – overeind. Inmiddels was de blessuretijd aangebroken waarin Zaamslag in staat was om van het doel af te spelen en de bal even in de ploeg te houden. Daarmee leek het de 2-2 over de streep te gaan trekken. Totdat ruim in de blessuretijd Zaamslag zelfs nog een vrije trap kreeg toegekend op een mooie positie voor een linkspoot. Juriën Dam posteerde zich achter de bal en met het nodige gevoel bracht hij het leer in het strafschopgebied waar de mee opgekomen Maikel Krans de bal achterwaarts doorkopte in de uiterste hoek achter doelman Tim Blind. De ontlading was groot, zeker toen een minuut later scheidsrechter Niels Boel voor het eindsignaal floot.
Deze 2-3 overwinning was niet geheel verdiend te noemen, maar wel lekker en goed voor het moraal. Al vaak dit seizoen kreeg de ploeg de complimenten van de tegenstander, maar stond het met lege handen. Nu was het een keer andersom, een mindere wedstrijd afleveren die drie punten oplevert. De stemming na afloop was dus opperbest, maar gek genoeg werd niet veel over de wedstrijd gesproken. Er was een ander gespreksonderwerp dat de boventoon voerde, “de zak van Leunis”. We laten het verder aan een ieders verbeelding over waar dit over gegaan kan zijn.
Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen Bevelanders op het programma. Alvast succes mannen, want ik knijp er een weekje tussenuit.
Opstelling Zaamslag : Dominique Pijpelink, Ruben de Haas, Roy van der Staal, Maikel Krans, Dennis van Passel, Justin Kolijn, Michiel Leijte, Joost Simons (90+ Robbie Meeusen), Juriën Dam, Wout Hamelink en Niek Luime.
Eerder op de middag was ook Zaamslag 2 te gast op Sportpark De Alblas in Oost-Souburg. Na de stunt (bekeruitschakeling van Tern. Boys 2) van vorig weekend moest de ploeg weer over tot de orde van de dag en was RCS 2 de tegenstander. De ploeg die terug te vinden is op de 6e plaats kwam op een 1-0 voorsprong, ondanks dat beide ploegen voetballend gelijkwaardig waren. Dit was ook de ruststand. In het begin van de 2e helft was Zaamslag de betere partij, maar toch kwam de thuisploeg, nadat Zaamslag doelman Bryan Buren in een één op één situatie zijn ploeg nog voor een grotere achterstand had behoed, op een 2-0 achterstand. Zaamslag ging niet bij de pakken neerzitten, want onmiddellijk daarna tekende Bram Dees alweer voor de aansluitingstreffer. Uit een hoekschop kopte hij de 2-1 tegen de touwen. Ongeveer een kwartier voor tijd leek het doek te vallen voor onze groen-witten toen een aanvaller van RCS binnen het strafschopgebied over het uitgestoken been van Nick Klaassen viel. Scheidsrechter Niels Noordhoek wees gedecideerd naar de strafschopstip. Toen RCS uit de terecht toegekende strafschop 3-1 maakte leek de wedstrijd beslist. Daar dachten onze groen-witten echter anders over. In blessuretijd maakte Dennis Hamelink een mooie goal door de bal in één keer op de slof te nemen. Met deze 3-2 maakte hij zijn gemiste kans in het eerste bedrijf meer dan goed. Zaamslag zette een slotoffensief in wat diep in de extra tijd, vanwege het veelvuldig tijdrekken van RCS, de verdiende gelijkmaker opleverde. Uit een (te) snel genomen hoekschop (doelman Bryan Buren kreeg niet de kans zich in het strafschopgebied te melden voor de hoekschop) kopte Bram Dees de gelijkmakende 3-3 en zijn tweede van de middag binnen, waardoor onze groen-witten uiteindelijk toch een verdiend punt overhielden aan dit duel.
Bekijk de foto's
