In een niet al te beste wedstrijd waren onze groen-witten op sportpark Het Schenge in Goes bijna heel de wedstrijd de onderliggende partij, maar hielden er desondanks toch een punt aan over.
De achterstand op SSV’65, die op de veilige 9e plaats terug te vinden zijn, bedroeg voor aanvang van dit duel 7 punten, dus om nog een kleine kans te houden om die plek van SSV’65 over te nemen moest er gewonnen worden in Goes. Onze groen-witten speelden echter een nagenoeg kansloze wedstrijd en omdat SSV’65 dit seizoen ook moeilijk tot scoren komt, eindigde de wedstrijd in 0-0. En daarmee mochten onze groen-witten zich het meest gelukkig prijzen.
Het contrast met de thuiswedstrijd van half oktober vorig jaar was aanzienlijk. Destijds deden onze groen-witten zich enorm tekort door na een sterk optreden met 0-1 te verliezen van SSV’65. Nu waren de rollen volledig omgedraaid. Niet dat de thuisploeg zo sterk voor de dag kwam, maar meer omdat onze groen-witten een bijzondere slechte dag hadden. Het was misschien wel één van de slechtste wedstrijden van dit seizoen. De ploeg van trainer André Siereveld mocht zich gelukkig prijzen dat er toch nog een punt uit het vuur werd gesleept, terwijl het gelijke spel voor de thuisploeg als verlies voelde.
Onder leiding van de niet onbekende scheidsrechter A.H. van Drunen, al ruim 30 jaar actief in het scheidsrechtersvak, trapte Samen Sporten Vereent 1965 af tegen onze groen-witten, die zonder de geschorste Roy van der Staal aan de aftrap stonden. Vanwege het ontbreken van de centrumverdediger was Arno Scheele een linie teruggezakt en stond Cees van Tiel op de plaats van middenvelder Scheele. Bovendien was er sinds een aantal weken weer een basisplaats weggelegd voor Sam Cornelissen, wat dan weer ten koste ging van Mika Loof, die wel een invalbeurt zou krijgen.
Vanaf het beginsignaal van scheidsrechter van Drunen nam de thuisploeg het initiatief en hadden onze groen-witten moeite om in hun spel te komen. Nadat een eerste doelpoging hoog over het Zaamslag doel was verdwenen, was na tien minuten een eerste ingreep van doelman Bryan Buren vereist. Met een knappe redding haalde hij de bal uit de hoek ten koste van een hoekschop. SSV’65 had veruit het betere van het spel, met veel meer balbezit resulterend in een aantal kansen. Onze groen-witten konden er bitter weinig tegenover stellen. Zo kreeg de thuisploeg na ruim een kwartier wedstrijd een grote mogelijkheid na een snelle uitbraak over links, gevolgd door een voorzet naar de rechterflank. Het was mede dankzij goed ingrijpen van Arno Scheele en Lars de Jonge dat de bal na een scrimmage voor het doel uiteindelijk in de handen van Bryan Buren belandde. Daarmee ontsnapten onze groen-witten aan een vroege achterstand.
Het lukte de ploeg van André Siereveld niet zich in de wedstrijd te spelen. Het spel was slordig en te slap en er was totaal geen rust aan de bal. Iedere tweede bal kwam bij de verkeerde kleur terecht en spits Wout Hamelink werd niet bereikt. Hij leek op een eiland te staan. Het slappe spel van onze groen-witten gaf de thuisploeg de gelegenheid veelvuldig aan te vallen. Een verre uittrap van doelman Luuk van Gilst, halverwege het eerste bedrijf, kwam terecht bij zijn ploeggenoot luisterend naar de exotisch naam Bolivar Pereira Espirito Santo Deladier. Nadat hij de bal knap uit de lucht had geplukt nam hij het vijandelijke doel onder vuur, maar andermaal stond Zaamslag doelman Bryan Buren op zijn post. Zo bleven onze groen-witten op de been, zij het met de nodige moeite. Uiteindelijk was het Koen Post die het voortouw nam en als één van de weinigen het de tegenstanders lastig maakte op het middenveld. Aangemoedigd door hun aanvoerder kwamen onze groen-witten er kort voor rust eindelijk een keer dreigend uit, met een hoekschop als eindresultaat. Toch leken onze groen-witten met een achterstand de rust in te gaan toen de sterk keepende Bryan Buren een foutje maakte en een ogenschijnlijk makkelijke bal door de handen liet glippen. Met een katachtige reactie sloeg hij de bal alsnog uit zijn doel, waarbij de bal al dan niet de doellijn al was gepasseerd. Volgens een aantal toeschouwers stond de Zaamslag goalie op de doellijn, dus kon het haast niet anders dan dat de bal de doellijn was gepasseerd. Scheidsrechter van Drunen stond echter te ver van de situatie om zelf te kunnen constateren of de bal de doellijn was gepasseerd, dus kon hij geen doelpunt toekennen, ondanks de hevige protesten en het geschreeuw van de SSV’65 spelers. Niet zonder enig geluk zochten onze groen-witten dus de kleedkamer op voor de thee.
Zonder wissels te hebben doorgevoerd trapten onze groen-witten af voor de tweede 45 minuten. De thuisploeg kwam weer sterker voor de dag waarbij Davy van Nieuwenhuijzen al na vijf minuten dichtbij de openingstreffer was. Bryan Buren ging gestrekt naar de hoek, maar kreeg hulp van de paal. Amper twee minuten na het schot op de paal produceerden onze groen-witten (pas) hun eerste goede aanval van de wedstrijd. De bal kwam op links terecht bij Brian van Hoorn, die voorgaf op Wout Hamelink. De spits stond zowaar alleen voor doelman Luuk van Gilst en leek de hoek voor het uitkiezen te hebben. Het schot met zijn chocoladebeen ging recht op de doelman af, die met de voet kon keren. Het was de allereerste kans van de wedstrijd voor onze groen-witten en waarschijnlijk de grootste kans van de wedstrijd. Na dit gevaarlijke moment was het weer de beurt aan de thuisploeg. Aanval na aanval volgde en voor onze groen-witten was het vooral tegenhouden. Diverse ingrepen van doelman Bryan Buren waren vereist, waarmee hij zijn ploeg in de wedstrijd hield. Wat SSV’65 ook probeerde, ze wisten het net niet te vinden. Het leek echter een kwestie van tijd. Bryan Buren schreeuwde de longen uit zijn lijf om zijn verdediging vooruit te dirigeren, zover mogelijk weg van zijn doel. Het bleef billenknijpen tot het laatste fluitsignaal van scheidsrechter van Drunen. Onze groen-witten stonden in de slotfase onder zware druk en waren nauwelijks in staat om te counteren. Dat lukte slechts één keer toen Teun van Fraeijenhove tien minuten voor tijd Wout Hamelink diep stuurde. De spits trof onderweg doelman Luuk van Gilst op zijn pad, die de veelbelovende aanval onderbrak. De SSV doelman had weinig te doen gehad, maar onderscheidde zich toch met een paar fraaie ingrepen op beslissende momenten. Uiteindelijk lukte het SSV’65 niet om de wedstrijd naar zich toe te trekken en stond ook na het laatste fluitsignaal nog steeds de brillenstand op het scorebord.
Mede dankzij uitstekend keeperswerk van Bryan Buren namen onze groen-witten dus een punt mee uit Goes. Voor de rest was het een wedstrijd om snel te vergeten of zoals voorzitter Marco Hamelink het zeer matige optreden van onze groen-witten na afloop cynisch verwoorde : ”jammer dat ons tikkie tak voetbal niet is beloond” en daarmee sloeg hij de spijker op z’n kop. Doordat de concurrentie ook allemaal gelijkspeelden wijzigt er in de onderste regionen van de ranglijst helemaal niets en blijft de marge met de rechtstreekse degradatieplaatsen 4 en 7 punten. Komende zaterdag zijn onze groen-witten gastheer van De Meeuwen, die inmiddels zijn teruggezakt naar de 4e positie op de ranglijst en een eventueel kampioenschap waarschijnlijk uit hun hoofd hebben gezet. Toch zal het voor onze groen-witen een lastige opgave worden om tegen de ploeg uit Zoutelande een goed resultaat te behalen.
Opstelling Zaamslag : Bryan Buren, Kevin Segers, Fabrice van Holsbeke, Arno Scheele, Lars de Jonge, Teun van Fraeijenhove (81. Mika Loof), Koen Post ©, Cees van Tiel, Sam Cornelissen (63. Michael Christina), Wout Hamelink en Brian van Hoorn (73. Stijn Dekker).
Bekijk de foto's
