Op het kunstgras van sportpark De Stoofwei in Koudekerke, de thuisbasis van VCK, beleefden onze groen-witten een kansloze middag. Tot aan de rust viel de schade nog mee, omdat de thuisploeg slechts één keer het net wist te vinden, maar in de 2e helft ging het de ploeg een stuk beter af. Uiteindelijk boekte de ploeg van Kees Westerweele een riante en zeer verdiende 5-1 overwinning.
Aangezien de kaarten voor aanvang van dit duel al geschud waren, voor beide ploegen stond niets meer op het spel, kon er zonder enige druk worden gevoetbald. Toch wilde Voetbal Combinatie Koudekerke de laatste thuiswedstrijd van deze competitie met een overwinning afsluiten, dit in verband met hun afscheid nemende trainer Kees Westerweele. Ook voor onze groen-witten was dit een wedstrijd om des keizers baard. Voor hen was het zaak om met het oog op de nacompetitie geen onnodige risico’s te nemen, zodat er geen blessures opgelopen zouden worden en geen kaarten gepakt zouden worden die een schorsing zou kunnen opleveren. De uiteindelijke uitslag zou verder niet zo veel uitmaken aangezien de plaats op de definitieve ranglijst voor beiden van te voren al vast stond, VCK zou op de 5e plaats eindigen en Zaamslag op de 12e plaats.
Onder leiding van scheidsrechter M. van den Brink uit Breda trapte de thuisploeg af en was al na drie minuten succesvol. Bij een aanval over een aantal schijven kwam de bal op rechts bij Raymond van Zuijlen, die na van zwak ingrijpen van de Zaamslag defensie vrij kon uithalen. Zijn schot verdween in de korte hoek langs de in die hoek geposteerde Zaamslag goalie Bryan Buren, 1-0. VCK speelde hun bekende spelletje, lange ballen van achteruit die veelal richting Raymond van Zuijlen op de rechterflank werden verstuurd. Onze groen-witten, die aan de aftrap verschenen zonder de geschorste Arno Scheele en ook zonder de basisspelers Kevin Segers, Brian van Hoorn en Stijn Dekker, hadden het heel lastig met het opvangen van de beweeglijke voorhoede van VCK. Met enige regelmaat verscheen de thuisploeg dus dreigend in het strafschopgebied. De eerste echte gevaarlijke situatie ontstond na een kwartier wedstrijd toen Raymond van Zuijlen net iets eerder bij de bal was dan de uit zijn doel komende Bryan Buren. De vleugelspits kon de bal voorgeven op Ton Hillebrand die een prachtige omhaal in gedachten had. Centrumverdediger Roy van der Staal doorzag het gevaar en gooide met succes heel zijn lichaam ervoor, waarna kon worden uitverdedigd. Het uitverdedigen verliep doorgaans overigens weinig succesvol, omdat de ploeg heel slordig was in balbezit en vaak vroegtijdig de bal weer inleverde bij een tegenstander. Zodoende was de ploeg van trainer André Siereveld zelf niet in staat ook maar iets te creëren.
Halverwege de 1e helft was het weer alle hens aan dek voor onze groen-witten. Ook nu verliep de aanval van VCK weer over de rechterflank, maar werd de voorzet in kansrijke positie hoog over geschoten door Zico Harinck. In de daaropvolgende minuut kwamen onze groen-witten voor het eerst gevaarlijk in de buurt van het strafschopgebied van VCK. Uiteindelijk was het Cees van Tiel die uithaalde, maar zijn schot gekeerd zag worden door doelman Joshua van Dolder. Het was het enige wapenfeit van de kant van onze groen-witten, want VCK speelde goed verzorgd voetbal en had volledige controle over de wedstrijd. Net voor het half uur viel alweer een kans te noteren voor de mannen van Kees Westerweele, maar niet voor het eerst dit duel was het Roy van der Staal die het gevaar doorzag en adequaat ingreep. De oude rot, met alle respect, speelde een dijk van een wedstrijd en was het was grotendeels zijn verdienste dat het bij rust slechts 1-0 stond.
In de rust waren een drietal spelers in de kleedkamer achtergebleven, te weten Wout Hamelink, Sam Cornelissen en Douwe Scheele. Aan de aftrap van de 2e helft stonden hun respectievelijke vervangers Stijn Dekker, Lando Jorge en Brian van Hoorn in een poging om er nog iets van te maken. De eerste mogelijkheid daartoe was voor Stijn Dekker die de diepte in werd gestuurd en het doel onder vuur nam. Weer was het Joshua van Dolder die de bal uit de hoek wist te halen ten koste van een hoekschop. Na een kleine tien minuten in de 2e helft moest uitblinker Roy van der Staal zich uit voorzorg laten wisselen, nadat hij bij één van zijn ingrepen voor rust last had gekregen. De wedstrijd van volgende week is vele malen belangrijker, dus was het een bewuste en verstandige beslissing. Kevin Segers was zijn vervanger. Kort na deze wissel verdubbelde Ton Hillebrand na voorbereidend werk van Raymond van Zuijlen en Patrick Looise de score. Bij deze vlotte aanval werd het vlagsignaal van assistent Leunis van de Velde resoluut weggewuifd door scheidsrechter Van den Brink, die kennelijk goed zicht had op de situatie.
Vanaf de 2-0 in de 57e minuut ging het heel rap, want nog geen tien minuten later stond de teller al op vier. De 3-0 kwam tot stand uit een voorzet vanaf links die door Ton Hillebrand bij de tweede paal vrij kon worden binnengekopt en de 4-0 kwam op naam van Raymond van Zuijlen, die op aangeven van Ton Hillebrand met een schuiver doelman Bryan Buren in de korte hoek het nakijken gaf. Daarmee was de wedstrijd beslist en kon trainer Kees Westerweele afscheid nemen met een ruime overwinning.
Een kleine twintig minuten voor tijd tekende Cees van Tiel vanaf elf meter voor de eretreffer. Na een solo kwam aanvoerder Koen Post op de rand van het strafschopgebied in het gedrang tussen twee verdedigers en ging op de zestien meter lijn over een uitgestoken been gewillig naar het kunstgras. Scheidsrechter Van den Brink wees gedecideerd naar de strafschopstip. Cees van Tiel schoot vervolgens de strafschop onberispelijk tegen de touwen. Volgens velen, waaronder ook de aanvoerder zelf, een makkelijk gegeven strafschop, maar scheidsrechter Van den Brink was er na afloop duidelijk over. In zijn ogen was het een zuivere strafschop, net als de strafschop die VCK een kleine vijftien minuten later kreeg ook een zuivere was volgens de arbiter. De oorzaak van de strafschop was een lichte duwfout van Kevin Segers in de rug van Ton Hillebrand. Het was vervolgens Ton Hillebrand zelf die de strafschop benutte en daarmee zijn derde treffer van de middag maakte en tevens de eindstand op 5-1 bepaalde. Scheidsrechter Van den Brink, die een makkelijke middag had en de kaarten op zak hield, trok geen blessuretijd bij.
Voor VCK zit het seizoen erop, maar voor onze groen-witten is dat dus niet het geval. Voor de derde achtereenvolgende keer moet de ploeg zich via de nacompetitie veilig zien te spelen. Of ze ook voor de derde keer in successie de nacompetitie gaan winnen is maar zeer de vraag, dat zal het heel lastig worden zo is de verwachting. In ieder geval zijn onze groen-witten de wedstrijd tegen VCK schadevrij doorgekomen, geen blessures en geen schorsingen. Met een volledige groep kan toegewerkt worden naar de eerste wedstrijd thuis tegen Bevelanders. Bij winst volgen maximaal nog twee duels en bij verlies zakt de ploeg naar de 4e klasse.
In hetzelfde deel van het nacompetitieschema van onze groen-witten zit ook De Patrijzen, dat ondanks de opmerkelijke 1-5 winst bij ’s Heer-Arendskerke, toch gedoemd is tot het spelen van de nacompetitie. Het heeft er alle schijn van dat ’s Heer-Arendskerke de wedstrijd heeft weggegeven om daarmee een ploeg “van de overkant”, te weten FC Axel, een oor aan te naaien. Het valt allemaal moeilijk te bewijzen, maar als het zo is dan past het precies in de categorie wedstrijden, zoals beschreven in de zaterdageditie van de PZC ”Op de laatste speeldag gebeuren nog de raarste dingen”. Gelukkig speelde FC Axel zich op het nippertje veilig door met 3-3 gelijk te spelen tegen Luctor Heinkenszand, dat zich eindelijk kampioen van de 3e klasse A mocht kronen. Daardoor was het dubbel feest in Heinkenszand. Voor De Meeuwen, RCS en SSV’65 is er nog een toetje in de vorm van nacompetitiewedstrijden voor promotie naar de 2e klasse en onderin gaat Lewedorpse Boys samen met onze groen-witten en De Patrijzen de nacompetitie in voor lijfsbehoud.
Volgende afspraak is dus zaterdag 1 juni om 14.30 uur : Zaamslag - Bevelanders.
Opstelling Zaamslag : Bryan Buren, Douwe Scheele (46. Brian van Hoorn), Fabrice van Holsbeke, Roy van der Staal (53. Kevin Segers), Lars de Jonge, Teun van Fraeijenhove, Koen Post ©, Cees van Tiel, Sam Cornelissen (46. Lando Jorge), Wout Hamelink (46. Stijn Dekker) en Michael Christina (66. Mika Loof).
Bekijk de foto's
