Nagenoeg heel de wedstrijd waren onze groen-witten de bovenliggende partij en hadden de meeste en beste mogelijkheden, maar toch gingen De Patrijzen er met de punten vandoor, eindstand 1-3.
Aan de lijve hebben onze groen-witten ervaren hoe onrechtvaardig voetbal kan zijn. De ploeg van André Siereveld speelde een prima wedstrijd, creëerde de nodige kansen, maar stond na 90 minuten toch met lege handen. Als er één ploeg was die het verdiende om te winnen, dan was het Zaamslag, wat ook Patrijzen teammanager Henk van de Brink beaamde, om daaraan toe te voegen “mao ons hê’n Rowan Traas”, doelend op de trefzekere linksbuiten, volgend seizoen uitkomend voor Goes, die alle doelpunten op zijn naam schreef.
De wedstrijd begon desastreus voor onze groen-witten, die al na twee minuten tegen een achterstand aankeken. Nadat Roy van der Staal onder de bal was doorgegaan kon Rowan Traas de bal oppikken waarna hij besloot op doel te schieten. Doelman Guido Vinke tastte mis op de inzet van Traas. De zeldzame fout van de routinier zorgde voor een vroeg 1-0 achterstand. Onze groen-witten gingen niet bij de pakken neer zitten en trokken in het vervolg van de 1e helft tegen de nummer vier van de ranglijst de wedstrijd volledig naar zich toe. Met veel strijdlust en met vlagen goed voetbal werden de bezoekers terug gedrongen op eigen helft en er kwamen kansen, veel kansen, maar doelpunten bleven uit.
Na tien minuten kwam de bal, na een handig overstapje van Senna Bunt, bij Lars de Jonge. De voorzet van de rechtsback kon net niet tot doelpunt worden gepromoveerd door Stijn Dekker, die de bal op een haar na mistte. Twee minuten later schoot Stijn Dekker op aangeven van Wout Hamelink via de vingertoppen van doelman Dylan de Kam rakelings over. Onze groen-witten speelden één van hun betere wedstrijden, zo niet de beste, sinds lange tijd. De bezoekers uit ’s-Heerenhoek kwamen er nauwelijks aan te pas. Verdedigend, met in het centrum naast Roy van der Staal een debuterende Fabrice van Holsbeke in de basis, bleef de ploeg bijna moeiteloos overeind tegen de vooraf gevreesde aanvalsmachine van De Patrijzen. Daarbij was een positieve rol weggelegd voor Fabrice van Holsbeke, die het in hem gestelde vertrouwen van zijn trainer niet beschaamde. Het onder aanvoering van Koen Post en Arno Scheele hard werkende middenveld had de wedstrijd onder controle en dat zorgde ervoor dat de ploeg steeds vaker in het strafschopgebied van de tegenstander verscheen. Halverwege het eerste bedrijf mocht aanvoerder Koen Post aanleggen voor een vrije trap. Van grote afstand probeerde hij het in één keer en bijna met succes. Het schot was doelman Dylen de Kam bijna te machtig. Tot zijn schrik glipte de bal door zijn vingers, maar de opluchting was groot toen hij de bal net over zijn doel zag verdwijnen. Daarmee was het gevaar voor de bezoekers nog niet geweken, want uit de hoekschop schoot Senna Bunt gevaarlijk op doel. Zijn inzet kon op de doellijn worden gekeerd, waarna Stijn Dekker in de rebound net naast besloot.
De kansen stapelden zich werkelijk op, want even later was het de bedrijvige Joost Simons die het van afstand probeerde. Zijn schot kon worden gekeerd door doelman de Kam, waarna Senna Bunt uit de rebound alsnog leek te gaan scoren. Het was Timo Mesu die er met gevaar voor eigen leven een stokje voor stak. Een doelpunt kon eigenlijk niet uitblijven en uiteindelijk kwam dat er ook. In de 29e minuut viel de zeer verdiende gelijkmaker. Het was uitgerekend een verdediger die de 1-1 liet aantekenen. Rechtsback Lars de Jonge was na de hoekschop nog op de helft van de tegenstander te vinden en wist daar de aanvalsopbouw van De Patrijzen te verstoren. Na het onderscheppen van de bal kwam hij plots oog in oog met Dylen de Kam, waarna hij de bal beheerst langs de doelman schoof.
Ook in het laatste kwartier voor rust kwamen er kansen om de leiding te nemen, maar steeds hadden ze net niet het geluk aan hun zijde. De verdediging van de bezoekers hadden de nodige moeite met “handenbinder” Stijn Dekker en moesten hem vaak door middel van een overtreding afstoppen. Bovendien was Wout Hamelink vaak ongelukkig in de keuzes die hij maakte. Een aantal keren probeerde hij met een steekbal een ploeggenoot te bereiken, maar steeds zat er een voet van de tegenstander tussen. Daardoor bleef het 1-1 tot aan het rustsignaal van de goed leidende Arjan Deurlo uit Tholen.
De verwachting was dat Patrijzen er na rust een schepje bovenop zou doen, maar niets bleek minder waar. Met Yannick van der Hooft in het veld voor de geblesseerd uitgevallen Brian van Hoorn, gingen onze groen-witten onverdroten door op zoek naar een voorsprong, wat gezien het spelbeeld zeer verdiend zou zijn geweest. De 2e helft was nog geen vijf minuten oud toen Wout Hamelink zijn doelpunt bijna te pakken had. Vanuit een moeilijke hoek probeerde hij Dylen de Kam te verrassen, maar via de voet van de doelman verdween de bal hoog de lucht in over de achterlijn.
Onze groen-witten stopten veel energie in de wedstrijd, maar wat ze ook probeerden, het lukte niet om het net te vinden. Helaas was het ontbreken van scorend vermogen ook nu weer het manco van de ploeg en daar hadden de bezoekers veel minder problemen mee. Na een uur wedstrijd kon Patrijzen counteren en stond het zeer tegen de verhouding in ineens 1-2. Weer was het Rowan Traas, die deze keer Yannick van der Hooft makkelijk van zich afschudde en alleen op Guido Vinke af stevende. Met de nodige precisie schoof hij de bal kort voor de achterlijn langs de uitkomende Guido Vinke in het doel. Een mokerslag voor onze groen-witten, die dit ondanks verwoede pogingen, niet meer te boven zou komen. Toch was er geen sprake van capitulatie, want alsof er niets was gebeurd ging de ploeg op zoek naar de gelijkmaker en was daar via Koen Post in de 69e minuut heel dichtbij. Uit een hoekschop van Senna Bunt zag de Zaamslag aanvoerder zijn kopbal van dichtbij op de paal uiteenspatten. Het geluk was ver te zoeken voor onze groen-witten en daar mochten de bezoekers juist weer niet over klagen.
Voor de laatste twintig minuten werd “breekijzer” Wesley Dieleman gebracht ten kostte van de eerder ingevallen Yannick van der Hooft, die geslachtofferd leek te worden voor zijn rol bij de tweede tegentreffer. De spits zorgde voor de nodige dreiging, maar was een paar keer ongelukkig in zijn acties. Zo leek hij tien minuten voor tijd de gelijkmaker op zijn schoen te hebben, maar speelde hij de bal net te ver voor zich uit toen hij alleen op de Kam afstevende.
In de 82e minuut leek de wedstrijd gespeeld toen Can Ozgan er 1-3 van maakte, maar scheidrechter Deurlo zag hinderlijk buitenspel van een ploeggenoot van Ozgan en keurde de treffer af. Twee minuten later leek alsnog de gelijkmaker binnen te vallen uit een scrimmage voor het doel. Eerst was het Wesley Dieleman die, zwaar gehinderd door de doelman, net niet het beslissende tikje kon geven. Patrijzen kreeg de bal niet weg en Senna Bunt leek alsnog te gaan scoren. Hij zag de bal op de doellijn gekeerd worden door Timo Mesu, die hem in de 1e helft ook al van scoren had afgehouden. Uit de daarop volgende counter viel alsnog definitief het doek voor onze groen-witten. Het was Rowan Traas die er als de kippen bij was om er 1-3 van te maken en de wedstrijd definitief in het slot te gooien.
Na afloop was het ongeloof groot in het kamp van Zaamslag. Hoe was dit mogelijk, zo’n goede wedstrijd op de mat leggen en zoveel kansen creëren en dan toch de bietenbrug opgaan. Niet te bevatten ! Langs de andere kant geeft het vertoonde spel het nodige vertrouwen voor de resterende wedstrijden, waarin er alles aan gedaan zal moet worden om rechtstreekse degradatie te voorkomen en liefst ook de nacompetitie te ontlopen. Volgende week zal daarin een eerste stap moeten worden gezet als de ploeg op bezoek gaat bij hekkensluiter Veere.
Opstelling Zaamslag : Guido Vinke, Brian van Hoorn (46. Yannick van der Hooft; 77. Wesley Dieleman), Fabrice van Holsbeke, Roy van der Staal, Lars de Jonge, Koen Post, Arno Scheele, Joost Simons, Wout Hamelink, Senna Bunt en Stijn Dekker.
Bekijk de foto's
